کسروی در این کتاب برای اولین بار این نظریه را مطرح کرد که زبان منطقۀ آذربایجان تا چند سده پیش (قبل از رایج‌شدن ترکی) زبانی از خانوادۀ زبانهای ایرانی بوده‌است. وی با توجه به قرائن
تاریخی نام این زبان را آذری گذاشت. این کتاب باعث شهرت کسروی در حلقه‌های ایران شناسی شد و وی به عضویت محافل علمی خارج از کشور در آمد. نسخۀ اول کتاب و به تبع آن پردازش نظریه تنها با توجه به قراین تاریخی بود. بعدها کسروی مطالعاتی در زبان شناسی انجام داد و در ویرایش‌های آتی کتاب به این نظریه با توجه به پایه‌های زبان‌شناختی نیز پرداخت.پژوهش کسروی برانگیزندۀ پژوهشگران شد تا در نقاط مختلف آذربایجان به جستجوی بقایای آن زبان تاریخی بپردازند و نمونه‌هایی دیگر از این زبان بیابند. این کتاب جنجال داخلی زیادی در میان برخی گروه‌ها برانگیخت و هنوز هم نظریۀ کسروی مخالفانی دارد. لیکن این نظریه مورد قبول ایران‌شناسان و زبان‌شناسان واقع است و همانطور که والتر هنینگ گفته‌است تشکیک جدی‌ای بر آن وارد نیست.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر